Tinto Maps #20 The Steppes Feedback

[Slime99]

This is about as good as I can do for Kazakhstan for now. A lot of guesswork in the east especially around Upper Irtysh and Lake Balkhash but it does seem to line up pretty well with the sources I do have. Argyns are a bit anachronistic but they represent the Muslim Kipchak community of Saryarka and surrounding areas that would eventually (as in just a few decades after) become the first Argyns of Kara-Khoja. The rest of the Kipchaks are represented by a united Kipchak culture the western border of which goes along the Ural river, beyond which lie some sort of Tatar cultures which I am not going to delve into the setup of. Kipchaks are surprisingly well represented in archaeology of northernmost Kazakhstan but it does make some sense considering there are Kipchaks there today as well. The setup could always be better and some of the stuff here may be misinterpretation of the data but the connections of stone kurgans and memory complexes point to the Altai and thus Naimans, so it fits pretty well. Keraits aren't that well represented by archaeology but there are mentions of them going to the Irtysh and being there during the invasion of Timur.

Spoiler: Sources

КЕНОТАФ ЗОЛОТООРДЫНСКОГО ВРЕМЕНИ НА МОГИЛЬНИКЕ КОТЫРТАС (Центральный Казахстан)

Малочисленность изученных памятников XII–XV вв. на территории Центрального Казахстана актуализирует введение в научный оборот любых новых материалов. В рамках данной статьи авторами освещаются результаты исследований золотоордынского кургана на могильнике Котыртас (Шетский р-н, Карагандинская обл.), содержавшего под земляной насыпью оградку из сырцовых кирпичей с пристройкой в виде «портала-пештака». Обращают на себя внимание выявленные следы двух кострищ, столбовые ямки, входная камера с выложенным кладкой порогом, облицовка фасадной стороны постройки, а также обмазка внутриоградного пространства тонким слоем глины. Погребальная камера была заложена в верхней части сырцовыми кирпичами и напоминает сагана, кладка которой опиралась на деревянное перекрытие. Захоронение выявлено не было, что позволяет определить объект как кенотаф. Высказаны некоторые критические замечания в адрес известной хронологии сырцовых оградок, опирающейся на наличие или отсутствие ряда конструктивных элементов. В выводах авторы приходят к необходимости предварительно датировать исследованное сооружение могильника Котыртас в рамках XIII–XIV вв.

cyberleninka.ru

ГОРОДИЩЕ БОЗОК — УНИКАЛЬНЫЙ ПАМЯТНИК СТЕПНОЙ САРЫАРКИ: ИСТОРИЯ ИЗУЧЕНИЯ И ОСМЫСЛЕНИЯ

Статья излагает историю открытия и исследований уникального археологического памятника степного Казахстана. Городище Бозок расположено на западной окраине г. Астаны, в болотистой пойме левого берега р. Ишим, на высоком восточном берегу оз. Бузукты, и датируется VII (VIII) — XVI вв. Открытие и первые годы исследования памятника связаны с именем известного казахстанского археолога К.А. Акишева. Последующие работы велись под руководством М.К. Хабдулиной. В пространственной организации и составе объектов памятника выделяются четыре части. Древнейшая часть — три квадратные площадки, обнесённые валами и окопанные рвами. Севернее площадок находится комплекс жилищ-землянок, южнее — некрополь с развалинами мавзолея и мусульманскими погребениями XIII—XVI вв. С востока и севера к руинам городища примыкает агроирригационная система. На протяжении длительного периода функционирования городище использовалось не столько как жилое пространство, сколько как особый сакральный центр степной части Евразии.

cyberleninka.ru

Золотоордынские погребения на территории городища и некрополя Бытыгай

В работе представлены результаты полевых археологических исследований на территории городища Бытыгай, где выявлены погребения периода Улуса Джучи. Два погребения установлены по косвенным признакам на поверхности земли, еще два погребения обнаружены методом сплошного вскрытия грунта; абсолютный возраст получен методом радиоуглеродного датированием. Использованы полевые материалы, полученные авторами в ходе проведения археологических изысканий в полевых сезонах 2021–2023 гг. на территории памятника. Основанием для интерпретации послужили надмогильные конструкции, описание погребальных камер, антропологический материал, а также погребальный обряд. Впервые в научный оборот вводятся материалы из городища и некрополя Бытыгай. Помимо традиционных методов, используемых в археологических исследованиях, таких как стратиграфия, аналогия, проведены междисциплинарные исследования. Результаты являются предварительными, так как ранее комплексное исследование такого сложного археологического объекта не проводилось. Городище и некрополь Бытыгай имеют специфические особенности, связанные со степным ландшафтом; структурные и архитектурные объекты, образующие городище, отличаются от других городов и городищ золотоордынского периода Поволжья, западного и южного Казахстана.

cyberleninka.ru

https://goldhorde.ru/wp-content/uploads/2019/01/%D0%9A%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8E%D0%BA%D0%BE%D0%B2.pdf

Алтын Орда хандарының қорымы

Солтүстік Қазақстан облысының Уәлиханов ауданындағы Сілеті өзенінің төменгі ағысындағы «Қызыл оба» деген жерді қазған М.Қозыбаев атындағы облыстық университет пен Павлодар мемлекеттік педагогикалық университетінің «Margulan centre» орталығының бірлескен археологиялық экспедициясы сенсациялық жаңалы

egemen.kz

Great Steppe. Early 14th century // Atlas Tartarica. PPC "Intergroup". Kazan-Moscow-Saint-Petersburg. 2020. P. 220-221 [in English]

Great Steppe. Early 14th century // Atlas Tartarica. PPC "Intergroup". Kazan-Moscow-Saint-Petersburg. 2020. P. 220-221 [in English]

www.academia.edu

Сарыарқаның ортағасырлық археологиялық ескерткіштері: қысқаша талдау және мүмкіндіктер

Мақалада Сарыарқаның ортағасырлық археологиялық ескерткіштерін зерттелу тарихы талданады. Зерттелу тарихын шартты түрде бірнеше кезеңге бөліп қарастыруға болады. Алғашқы кезең XVIII ғ. басынан Орталық Қазақстан археологиялық экспедициясы құрылғанға дейінгі уақытты қамтиды және ескерткіштер туралы мәліметтер жинаумен сипатталады. Келесі кезең Ә.Х. Марғұлан басқарған Орталық Қазақстан археологиялық экспедициясының Сарыарқа өңірінде жүргізген археологиялық зерттеулерімен байланысты. Экспедиция көшпелі және отырықшы мәдениеттердің қатар дамығандығын дәлелдейтін көптеген жаңа ескерткіштер ашып, оларды зерттеуді жолға қойды. Соңғы кезең – жаңа заман кезеңі 1998 жылғы «Есіл археологиялық экспедициясы» құрылуы мен К.А. Ақышевтың Сарыарқа даласында археологиялық және палеоэтнографиялық зерттеулерді бастауымен ерекшеленеді. Жаңа заман кезеңінде Сарыарқа даласында отырықшы мәдениет орталықтары болған қала орындары Бұзық пен Бытығайда кең көлемде қазба жұмыстары жүргізілді. Зерттеу жұмыстарының нәтижелері Сарыарқа даласы отырықшы және көшпелі мәдениеттердің қатар және өзара тығыз байланыста дамыған орталық болғандығын дәлелдейтін тың материалдар беруде.

cyberleninka.ru

http://archtat.ru/content/uploads/2024/02/AVUR6_13.06-kopiya-Bugarchev_noyabr-2023-kopiya.pdf

Зеркала в погребальной обрядности населения Сарыарки в эпоху Золотой Орды

Авторы анализируют зеркала, которые появились уже в древнетюркских погребениях, но только в эпоху Золотой Орды приобрели максимально широкое бытование, что было, в значительной мере, обусловлено активизацией контактов в связи с образованием Монгольской империи. Высококачественные китайские зеркала и их местные подражания повсеместно встречаются на обширной территории, где степняками в этот период создавались новые государственные объединения. Авторы согласщаются с мнением многих исследователей, считающих зеркала ритуальными изделиями. Имеются сведения, что в древнетюркское время зеркала были характерны для женских погребений. Эта информация отчасти, поскольку не всегда имеются палеоантропологические характеристики, подтверждается и для развитого средневековья. Приведены сведения об условиях обнаружения зеркал в погребениях рассматриваемого времени. Впервые выполнено полное описание некоторых из зеркал, обнаруженных в погребениях степной зоны Казахстана. Значительный интерес представляет обнаружение одного из зеркал, которое находилось под доской гробовища в женском захоронении по мусульманскому погребальному обряду. Авторы статьи преследуют цель выявить роль отдельных предметов в погребальной обрядности эпохи средневековья, в данном случае зеркал, как маркера гендерной принадлежности.

cyberleninka.ru

Монографии - Материалы и исследования по археологии Казахстана - ІІІ том. Очерки средневековой археологии Верхнего Прииртышья

Қазақстан археологиясының кітапханасы / Archaeological Library of Kazakhstan

arheology.kz

ҚАРАТАУДЫҢ ТЕРІСКЕЙ БЕТІНДЕГІ ОРТАҒАСЫРЛЫҚ ҚАЛАЛАРДЫҢ АРХЕОЛОГИЯЛЫҚ ЗЕРТТЕЛУ МӘСЕЛЕСІ

Мақалада Қаратаудың теріскей бетіндегі ортағасырлық қалалардың археологиялық зерттелу мәселесі қамтылған. Қарт Қаратаудың теріскей беті ежелден отырықшы-егінші және көшпелі-мал өсіруші мәдениеттердің шекарасы түйіскен аймақ болып келген. Өңір арқылы ұзақ уақыт бойы халықаралық сауда керуен жолының негізгі тармақтарының бірі өткен. Теріскей Қаратаудың бөктерлерін шығыстан батысқа қарай бойлай тізбектеле орналасқан Тамды, Саудакент, Құмкент, Бабаата, Шолаққорған, Созақ, Күлтөбе, Раң, Ақсүмбе қалашықтары керуен жолы бойында қалыптасқан үлкенді-кішілі қалалар мен мекендердің орындары. Керуен жолдары арқылы бір замандарда дипломатиялық елшіліктер де өтті. Сол елшіліктердің жазбаларында жоғарыда аталған қалашықтардың орнында болған бірқатар қалалардың аттары сақталған. Мақалада айтылған қалалар жайлы деректер мен олардың орнын анықтау мақсатында жазылған еңбектерге шолу да жасалады. Теріскей ескерткіштерінде жүргізілген археологиялық барлау және қазба жұмыстары өңірде мал шаруашылығымен қатар, егіншілік пен қолөнердің, өзара сауданың дамығандығын көрсететін материалдар берді.

cyberleninka.ru

ИССЛЕДОВАНИЕ СРЕДНЕВЕКОВОГО ПРОИЗВОДСТВЕННОГО ЦЕХА НА ГОРОДИЩЕ БЫТЫГАЙ

Статья посвящена изучению новых археологических данных, полученных в результате исследования городища Бытыгай. Памятник расположен в окрестностях села Коргалжин Акмолинской области (Республика Казахстан). В научный оборот вводятся материалы, полученные при исследовании производственного цеха. Памятник в сочетании с другими объектами образует единый городской и технологический центр, существующий на территории Тенгиз-Коргалжинского региона и даже всего Центрального Казахстана. Исследованный в 2021 г. объект и другие строения на городище Бытыгай обладают совокупностью характерных черт и признаков тимуридского архитектурного стиля и, по предварительным данным, датируются XIV-XV вв.

cyberleninka.ru

Средневековые кочевники.pdf

В монографии на основании комплексного анализа археологических и письменных источников рассматривается этнокультурная и этнополитическая история кочевников эпохи средневековья – огузов, печенегов, кыпчаков/половцев – в течение X  XIV вв.

www.academia.edu

 

[ibvfteh]

This is about as good as I can do for Kazakhstan for now. A lot of guesswork in the east especially around Upper Irtysh and Lake Balkhash but it does seem to line up pretty well with the sources I do have. Argyns are a bit anachronistic but they represent the Muslim Kipchak community of Saryarka and surrounding areas that would eventually (as in just a few decades after) become the first Argyns of Kara-Khoja. The rest of the Kipchaks are represented by a united Kipchak culture the western border of which goes along the Ural river, beyond which lie some sort of Tatar cultures which I am not going to delve into the setup of. Kipchaks are surprisingly well represented in archaeology of northernmost Kazakhstan but it does make some sense considering there are Kipchaks there today as well. The setup could always be better and some of the stuff here may be misinterpretation of the data but the connections of stone kurgans and memory complexes point to the Altai and thus Naimans, so it fits pretty well. Keraits aren't that well represented by archaeology but there are mentions of them going to the Irtysh and being there during the invasion of Timur.
View attachment 1329307

Spoiler: Sources

КЕНОТАФ ЗОЛОТООРДЫНСКОГО ВРЕМЕНИ НА МОГИЛЬНИКЕ КОТЫРТАС (Центральный Казахстан)

Малочисленность изученных памятников XII–XV вв. на территории Центрального Казахстана актуализирует введение в научный оборот любых новых материалов. В рамках данной статьи авторами освещаются результаты исследований золотоордынского кургана на могильнике Котыртас (Шетский р-н, Карагандинская обл.), содержавшего под земляной насыпью оградку из сырцовых кирпичей с пристройкой в виде «портала-пештака». Обращают на себя внимание выявленные следы двух кострищ, столбовые ямки, входная камера с выложенным кладкой порогом, облицовка фасадной стороны постройки, а также обмазка внутриоградного пространства тонким слоем глины. Погребальная камера была заложена в верхней части сырцовыми кирпичами и напоминает сагана, кладка которой опиралась на деревянное перекрытие. Захоронение выявлено не было, что позволяет определить объект как кенотаф. Высказаны некоторые критические замечания в адрес известной хронологии сырцовых оградок, опирающейся на наличие или отсутствие ряда конструктивных элементов. В выводах авторы приходят к необходимости предварительно датировать исследованное сооружение могильника Котыртас в рамках XIII–XIV вв.

cyberleninka.ru

ГОРОДИЩЕ БОЗОК — УНИКАЛЬНЫЙ ПАМЯТНИК СТЕПНОЙ САРЫАРКИ: ИСТОРИЯ ИЗУЧЕНИЯ И ОСМЫСЛЕНИЯ

Статья излагает историю открытия и исследований уникального археологического памятника степного Казахстана. Городище Бозок расположено на западной окраине г. Астаны, в болотистой пойме левого берега р. Ишим, на высоком восточном берегу оз. Бузукты, и датируется VII (VIII) — XVI вв. Открытие и первые годы исследования памятника связаны с именем известного казахстанского археолога К.А. Акишева. Последующие работы велись под руководством М.К. Хабдулиной. В пространственной организации и составе объектов памятника выделяются четыре части. Древнейшая часть — три квадратные площадки, обнесённые валами и окопанные рвами. Севернее площадок находится комплекс жилищ-землянок, южнее — некрополь с развалинами мавзолея и мусульманскими погребениями XIII—XVI вв. С востока и севера к руинам городища примыкает агроирригационная система. На протяжении длительного периода функционирования городище использовалось не столько как жилое пространство, сколько как особый сакральный центр степной части Евразии.

cyberleninka.ru

Золотоордынские погребения на территории городища и некрополя Бытыгай

В работе представлены результаты полевых археологических исследований на территории городища Бытыгай, где выявлены погребения периода Улуса Джучи. Два погребения установлены по косвенным признакам на поверхности земли, еще два погребения обнаружены методом сплошного вскрытия грунта; абсолютный возраст получен методом радиоуглеродного датированием. Использованы полевые материалы, полученные авторами в ходе проведения археологических изысканий в полевых сезонах 2021–2023 гг. на территории памятника. Основанием для интерпретации послужили надмогильные конструкции, описание погребальных камер, антропологический материал, а также погребальный обряд. Впервые в научный оборот вводятся материалы из городища и некрополя Бытыгай. Помимо традиционных методов, используемых в археологических исследованиях, таких как стратиграфия, аналогия, проведены междисциплинарные исследования. Результаты являются предварительными, так как ранее комплексное исследование такого сложного археологического объекта не проводилось. Городище и некрополь Бытыгай имеют специфические особенности, связанные со степным ландшафтом; структурные и архитектурные объекты, образующие городище, отличаются от других городов и городищ золотоордынского периода Поволжья, западного и южного Казахстана.

cyberleninka.ru

https://goldhorde.ru/wp-content/uploads/2019/01/%D0%9A%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8E%D0%BA%D0%BE%D0%B2.pdf

Алтын Орда хандарының қорымы

Солтүстік Қазақстан облысының Уәлиханов ауданындағы Сілеті өзенінің төменгі ағысындағы «Қызыл оба» деген жерді қазған М.Қозыбаев атындағы облыстық университет пен Павлодар мемлекеттік педагогикалық университетінің «Margulan centre» орталығының бірлескен археологиялық экспедициясы сенсациялық жаңалы

egemen.kz

Great Steppe. Early 14th century // Atlas Tartarica. PPC "Intergroup". Kazan-Moscow-Saint-Petersburg. 2020. P. 220-221 [in English]

Great Steppe. Early 14th century // Atlas Tartarica. PPC "Intergroup". Kazan-Moscow-Saint-Petersburg. 2020. P. 220-221 [in English]

www.academia.edu

Сарыарқаның ортағасырлық археологиялық ескерткіштері: қысқаша талдау және мүмкіндіктер

Мақалада Сарыарқаның ортағасырлық археологиялық ескерткіштерін зерттелу тарихы талданады. Зерттелу тарихын шартты түрде бірнеше кезеңге бөліп қарастыруға болады. Алғашқы кезең XVIII ғ. басынан Орталық Қазақстан археологиялық экспедициясы құрылғанға дейінгі уақытты қамтиды және ескерткіштер туралы мәліметтер жинаумен сипатталады. Келесі кезең Ә.Х. Марғұлан басқарған Орталық Қазақстан археологиялық экспедициясының Сарыарқа өңірінде жүргізген археологиялық зерттеулерімен байланысты. Экспедиция көшпелі және отырықшы мәдениеттердің қатар дамығандығын дәлелдейтін көптеген жаңа ескерткіштер ашып, оларды зерттеуді жолға қойды. Соңғы кезең – жаңа заман кезеңі 1998 жылғы «Есіл археологиялық экспедициясы» құрылуы мен К.А. Ақышевтың Сарыарқа даласында археологиялық және палеоэтнографиялық зерттеулерді бастауымен ерекшеленеді. Жаңа заман кезеңінде Сарыарқа даласында отырықшы мәдениет орталықтары болған қала орындары Бұзық пен Бытығайда кең көлемде қазба жұмыстары жүргізілді. Зерттеу жұмыстарының нәтижелері Сарыарқа даласы отырықшы және көшпелі мәдениеттердің қатар және өзара тығыз байланыста дамыған орталық болғандығын дәлелдейтін тың материалдар беруде.

cyberleninka.ru

http://archtat.ru/content/uploads/2024/02/AVUR6_13.06-kopiya-Bugarchev_noyabr-2023-kopiya.pdf

Зеркала в погребальной обрядности населения Сарыарки в эпоху Золотой Орды

Авторы анализируют зеркала, которые появились уже в древнетюркских погребениях, но только в эпоху Золотой Орды приобрели максимально широкое бытование, что было, в значительной мере, обусловлено активизацией контактов в связи с образованием Монгольской империи. Высококачественные китайские зеркала и их местные подражания повсеместно встречаются на обширной территории, где степняками в этот период создавались новые государственные объединения. Авторы согласщаются с мнением многих исследователей, считающих зеркала ритуальными изделиями. Имеются сведения, что в древнетюркское время зеркала были характерны для женских погребений. Эта информация отчасти, поскольку не всегда имеются палеоантропологические характеристики, подтверждается и для развитого средневековья. Приведены сведения об условиях обнаружения зеркал в погребениях рассматриваемого времени. Впервые выполнено полное описание некоторых из зеркал, обнаруженных в погребениях степной зоны Казахстана. Значительный интерес представляет обнаружение одного из зеркал, которое находилось под доской гробовища в женском захоронении по мусульманскому погребальному обряду. Авторы статьи преследуют цель выявить роль отдельных предметов в погребальной обрядности эпохи средневековья, в данном случае зеркал, как маркера гендерной принадлежности.

cyberleninka.ru

Монографии - Материалы и исследования по археологии Казахстана - ІІІ том. Очерки средневековой археологии Верхнего Прииртышья

Қазақстан археологиясының кітапханасы / Archaeological Library of Kazakhstan

arheology.kz

ҚАРАТАУДЫҢ ТЕРІСКЕЙ БЕТІНДЕГІ ОРТАҒАСЫРЛЫҚ ҚАЛАЛАРДЫҢ АРХЕОЛОГИЯЛЫҚ ЗЕРТТЕЛУ МӘСЕЛЕСІ

Мақалада Қаратаудың теріскей бетіндегі ортағасырлық қалалардың археологиялық зерттелу мәселесі қамтылған. Қарт Қаратаудың теріскей беті ежелден отырықшы-егінші және көшпелі-мал өсіруші мәдениеттердің шекарасы түйіскен аймақ болып келген. Өңір арқылы ұзақ уақыт бойы халықаралық сауда керуен жолының негізгі тармақтарының бірі өткен. Теріскей Қаратаудың бөктерлерін шығыстан батысқа қарай бойлай тізбектеле орналасқан Тамды, Саудакент, Құмкент, Бабаата, Шолаққорған, Созақ, Күлтөбе, Раң, Ақсүмбе қалашықтары керуен жолы бойында қалыптасқан үлкенді-кішілі қалалар мен мекендердің орындары. Керуен жолдары арқылы бір замандарда дипломатиялық елшіліктер де өтті. Сол елшіліктердің жазбаларында жоғарыда аталған қалашықтардың орнында болған бірқатар қалалардың аттары сақталған. Мақалада айтылған қалалар жайлы деректер мен олардың орнын анықтау мақсатында жазылған еңбектерге шолу да жасалады. Теріскей ескерткіштерінде жүргізілген археологиялық барлау және қазба жұмыстары өңірде мал шаруашылығымен қатар, егіншілік пен қолөнердің, өзара сауданың дамығандығын көрсететін материалдар берді.

cyberleninka.ru

ИССЛЕДОВАНИЕ СРЕДНЕВЕКОВОГО ПРОИЗВОДСТВЕННОГО ЦЕХА НА ГОРОДИЩЕ БЫТЫГАЙ

Статья посвящена изучению новых археологических данных, полученных в результате исследования городища Бытыгай. Памятник расположен в окрестностях села Коргалжин Акмолинской области (Республика Казахстан). В научный оборот вводятся материалы, полученные при исследовании производственного цеха. Памятник в сочетании с другими объектами образует единый городской и технологический центр, существующий на территории Тенгиз-Коргалжинского региона и даже всего Центрального Казахстана. Исследованный в 2021 г. объект и другие строения на городище Бытыгай обладают совокупностью характерных черт и признаков тимуридского архитектурного стиля и, по предварительным данным, датируются XIV-XV вв.

cyberleninka.ru

Средневековые кочевники.pdf

В монографии на основании комплексного анализа археологических и письменных источников рассматривается этнокультурная и этнополитическая история кочевников эпохи средневековья – огузов, печенегов, кыпчаков/половцев – в течение X  XIV вв.

www.academia.edu

Really amazing job!!!

The only part I fear, is that developers did not create separate culture for every mongol tribe. So I have started to not see a reason to do it with Kipchaks (in general meaning as all Turkic people of steppe)

 

[Slime99]

Really amazing job!!!

The only part I fear, is that developers did not create separate culture for every mongol tribe. So I have started to not see a reason to do it with Kipchaks (in general meaning as all Turkic people of steppe)

Yeah they are somewhat inconsistent with how granular they want to be. In Mongolia I somewhat understand uniting Mongols under a single culture although Oirats, Daur, Khamag and Buryats exist. But when you look at some people like the Evenks who have been split into single tribes as cultures. Then again we haven't received the Mongolia feedback yet so there's a chance they have done something to the Mongols there.

 

[Streamlet]

Yeah they are somewhat inconsistent with how granular they want to be. In Mongolia I somewhat understand uniting Mongols under a single culture although Oirats, Daur, Khamag and Buryats exist. But when you look at some people like the Evenks who have been split into single tribes as cultures. Then again we haven't received the Mongolia feedback yet so there's a chance they have done something to the Mongols there.

I would guess that different teams worked on different areas, so they weren't planning on 100% consistency until the final reviews

 

[nyetflix2]

This is about as good as I can do for Kazakhstan for now. A lot of guesswork in the east especially around Upper Irtysh and Lake Balkhash but it does seem to line up pretty well with the sources I do have. Argyns are a bit anachronistic but they represent the Muslim Kipchak community of Saryarka and surrounding areas that would eventually (as in just a few decades after) become the first Argyns of Kara-Khoja. The rest of the Kipchaks are represented by a united Kipchak culture the western border of which goes along the Ural river, beyond which lie some sort of Tatar cultures which I am not going to delve into the setup of. Kipchaks are surprisingly well represented in archaeology of northernmost Kazakhstan but it does make some sense considering there are Kipchaks there today as well. The setup could always be better and some of the stuff here may be misinterpretation of the data but the connections of stone kurgans and memory complexes point to the Altai and thus Naimans, so it fits pretty well. Keraits aren't that well represented by archaeology but there are mentions of them going to the Irtysh and being there during the invasion of Timur.
View attachment 1329307

Spoiler: Sources

КЕНОТАФ ЗОЛОТООРДЫНСКОГО ВРЕМЕНИ НА МОГИЛЬНИКЕ КОТЫРТАС (Центральный Казахстан)

Малочисленность изученных памятников XII–XV вв. на территории Центрального Казахстана актуализирует введение в научный оборот любых новых материалов. В рамках данной статьи авторами освещаются результаты исследований золотоордынского кургана на могильнике Котыртас (Шетский р-н, Карагандинская обл.), содержавшего под земляной насыпью оградку из сырцовых кирпичей с пристройкой в виде «портала-пештака». Обращают на себя внимание выявленные следы двух кострищ, столбовые ямки, входная камера с выложенным кладкой порогом, облицовка фасадной стороны постройки, а также обмазка внутриоградного пространства тонким слоем глины. Погребальная камера была заложена в верхней части сырцовыми кирпичами и напоминает сагана, кладка которой опиралась на деревянное перекрытие. Захоронение выявлено не было, что позволяет определить объект как кенотаф. Высказаны некоторые критические замечания в адрес известной хронологии сырцовых оградок, опирающейся на наличие или отсутствие ряда конструктивных элементов. В выводах авторы приходят к необходимости предварительно датировать исследованное сооружение могильника Котыртас в рамках XIII–XIV вв.

cyberleninka.ru

ГОРОДИЩЕ БОЗОК — УНИКАЛЬНЫЙ ПАМЯТНИК СТЕПНОЙ САРЫАРКИ: ИСТОРИЯ ИЗУЧЕНИЯ И ОСМЫСЛЕНИЯ

Статья излагает историю открытия и исследований уникального археологического памятника степного Казахстана. Городище Бозок расположено на западной окраине г. Астаны, в болотистой пойме левого берега р. Ишим, на высоком восточном берегу оз. Бузукты, и датируется VII (VIII) — XVI вв. Открытие и первые годы исследования памятника связаны с именем известного казахстанского археолога К.А. Акишева. Последующие работы велись под руководством М.К. Хабдулиной. В пространственной организации и составе объектов памятника выделяются четыре части. Древнейшая часть — три квадратные площадки, обнесённые валами и окопанные рвами. Севернее площадок находится комплекс жилищ-землянок, южнее — некрополь с развалинами мавзолея и мусульманскими погребениями XIII—XVI вв. С востока и севера к руинам городища примыкает агроирригационная система. На протяжении длительного периода функционирования городище использовалось не столько как жилое пространство, сколько как особый сакральный центр степной части Евразии.

cyberleninka.ru

Золотоордынские погребения на территории городища и некрополя Бытыгай

В работе представлены результаты полевых археологических исследований на территории городища Бытыгай, где выявлены погребения периода Улуса Джучи. Два погребения установлены по косвенным признакам на поверхности земли, еще два погребения обнаружены методом сплошного вскрытия грунта; абсолютный возраст получен методом радиоуглеродного датированием. Использованы полевые материалы, полученные авторами в ходе проведения археологических изысканий в полевых сезонах 2021–2023 гг. на территории памятника. Основанием для интерпретации послужили надмогильные конструкции, описание погребальных камер, антропологический материал, а также погребальный обряд. Впервые в научный оборот вводятся материалы из городища и некрополя Бытыгай. Помимо традиционных методов, используемых в археологических исследованиях, таких как стратиграфия, аналогия, проведены междисциплинарные исследования. Результаты являются предварительными, так как ранее комплексное исследование такого сложного археологического объекта не проводилось. Городище и некрополь Бытыгай имеют специфические особенности, связанные со степным ландшафтом; структурные и архитектурные объекты, образующие городище, отличаются от других городов и городищ золотоордынского периода Поволжья, западного и южного Казахстана.

cyberleninka.ru

https://goldhorde.ru/wp-content/uploads/2019/01/%D0%9A%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8E%D0%BA%D0%BE%D0%B2.pdf

Алтын Орда хандарының қорымы

Солтүстік Қазақстан облысының Уәлиханов ауданындағы Сілеті өзенінің төменгі ағысындағы «Қызыл оба» деген жерді қазған М.Қозыбаев атындағы облыстық университет пен Павлодар мемлекеттік педагогикалық университетінің «Margulan centre» орталығының бірлескен археологиялық экспедициясы сенсациялық жаңалы

egemen.kz

Great Steppe. Early 14th century // Atlas Tartarica. PPC "Intergroup". Kazan-Moscow-Saint-Petersburg. 2020. P. 220-221 [in English]

Great Steppe. Early 14th century // Atlas Tartarica. PPC "Intergroup". Kazan-Moscow-Saint-Petersburg. 2020. P. 220-221 [in English]

www.academia.edu

Сарыарқаның ортағасырлық археологиялық ескерткіштері: қысқаша талдау және мүмкіндіктер

Мақалада Сарыарқаның ортағасырлық археологиялық ескерткіштерін зерттелу тарихы талданады. Зерттелу тарихын шартты түрде бірнеше кезеңге бөліп қарастыруға болады. Алғашқы кезең XVIII ғ. басынан Орталық Қазақстан археологиялық экспедициясы құрылғанға дейінгі уақытты қамтиды және ескерткіштер туралы мәліметтер жинаумен сипатталады. Келесі кезең Ә.Х. Марғұлан басқарған Орталық Қазақстан археологиялық экспедициясының Сарыарқа өңірінде жүргізген археологиялық зерттеулерімен байланысты. Экспедиция көшпелі және отырықшы мәдениеттердің қатар дамығандығын дәлелдейтін көптеген жаңа ескерткіштер ашып, оларды зерттеуді жолға қойды. Соңғы кезең – жаңа заман кезеңі 1998 жылғы «Есіл археологиялық экспедициясы» құрылуы мен К.А. Ақышевтың Сарыарқа даласында археологиялық және палеоэтнографиялық зерттеулерді бастауымен ерекшеленеді. Жаңа заман кезеңінде Сарыарқа даласында отырықшы мәдениет орталықтары болған қала орындары Бұзық пен Бытығайда кең көлемде қазба жұмыстары жүргізілді. Зерттеу жұмыстарының нәтижелері Сарыарқа даласы отырықшы және көшпелі мәдениеттердің қатар және өзара тығыз байланыста дамыған орталық болғандығын дәлелдейтін тың материалдар беруде.

cyberleninka.ru

http://archtat.ru/content/uploads/2024/02/AVUR6_13.06-kopiya-Bugarchev_noyabr-2023-kopiya.pdf

Зеркала в погребальной обрядности населения Сарыарки в эпоху Золотой Орды

Авторы анализируют зеркала, которые появились уже в древнетюркских погребениях, но только в эпоху Золотой Орды приобрели максимально широкое бытование, что было, в значительной мере, обусловлено активизацией контактов в связи с образованием Монгольской империи. Высококачественные китайские зеркала и их местные подражания повсеместно встречаются на обширной территории, где степняками в этот период создавались новые государственные объединения. Авторы согласщаются с мнением многих исследователей, считающих зеркала ритуальными изделиями. Имеются сведения, что в древнетюркское время зеркала были характерны для женских погребений. Эта информация отчасти, поскольку не всегда имеются палеоантропологические характеристики, подтверждается и для развитого средневековья. Приведены сведения об условиях обнаружения зеркал в погребениях рассматриваемого времени. Впервые выполнено полное описание некоторых из зеркал, обнаруженных в погребениях степной зоны Казахстана. Значительный интерес представляет обнаружение одного из зеркал, которое находилось под доской гробовища в женском захоронении по мусульманскому погребальному обряду. Авторы статьи преследуют цель выявить роль отдельных предметов в погребальной обрядности эпохи средневековья, в данном случае зеркал, как маркера гендерной принадлежности.

cyberleninka.ru

Монографии - Материалы и исследования по археологии Казахстана - ІІІ том. Очерки средневековой археологии Верхнего Прииртышья

Қазақстан археологиясының кітапханасы / Archaeological Library of Kazakhstan

arheology.kz

ҚАРАТАУДЫҢ ТЕРІСКЕЙ БЕТІНДЕГІ ОРТАҒАСЫРЛЫҚ ҚАЛАЛАРДЫҢ АРХЕОЛОГИЯЛЫҚ ЗЕРТТЕЛУ МӘСЕЛЕСІ

Мақалада Қаратаудың теріскей бетіндегі ортағасырлық қалалардың археологиялық зерттелу мәселесі қамтылған. Қарт Қаратаудың теріскей беті ежелден отырықшы-егінші және көшпелі-мал өсіруші мәдениеттердің шекарасы түйіскен аймақ болып келген. Өңір арқылы ұзақ уақыт бойы халықаралық сауда керуен жолының негізгі тармақтарының бірі өткен. Теріскей Қаратаудың бөктерлерін шығыстан батысқа қарай бойлай тізбектеле орналасқан Тамды, Саудакент, Құмкент, Бабаата, Шолаққорған, Созақ, Күлтөбе, Раң, Ақсүмбе қалашықтары керуен жолы бойында қалыптасқан үлкенді-кішілі қалалар мен мекендердің орындары. Керуен жолдары арқылы бір замандарда дипломатиялық елшіліктер де өтті. Сол елшіліктердің жазбаларында жоғарыда аталған қалашықтардың орнында болған бірқатар қалалардың аттары сақталған. Мақалада айтылған қалалар жайлы деректер мен олардың орнын анықтау мақсатында жазылған еңбектерге шолу да жасалады. Теріскей ескерткіштерінде жүргізілген археологиялық барлау және қазба жұмыстары өңірде мал шаруашылығымен қатар, егіншілік пен қолөнердің, өзара сауданың дамығандығын көрсететін материалдар берді.

cyberleninka.ru

ИССЛЕДОВАНИЕ СРЕДНЕВЕКОВОГО ПРОИЗВОДСТВЕННОГО ЦЕХА НА ГОРОДИЩЕ БЫТЫГАЙ

Статья посвящена изучению новых археологических данных, полученных в результате исследования городища Бытыгай. Памятник расположен в окрестностях села Коргалжин Акмолинской области (Республика Казахстан). В научный оборот вводятся материалы, полученные при исследовании производственного цеха. Памятник в сочетании с другими объектами образует единый городской и технологический центр, существующий на территории Тенгиз-Коргалжинского региона и даже всего Центрального Казахстана. Исследованный в 2021 г. объект и другие строения на городище Бытыгай обладают совокупностью характерных черт и признаков тимуридского архитектурного стиля и, по предварительным данным, датируются XIV-XV вв.

cyberleninka.ru

Средневековые кочевники.pdf

В монографии на основании комплексного анализа археологических и письменных источников рассматривается этнокультурная и этнополитическая история кочевников эпохи средневековья – огузов, печенегов, кыпчаков/половцев – в течение X  XIV вв.

www.academia.edu

Which language would each of these speak? Since some seem to be defined as both Turkic and Mongol.

 

[Slime99]

Which language would each of these speak? Since some seem to be defined as both Turkic and Mongol.

Kipchak:
Kipchak
Argyn
Kangli
Bashkir

Siberian Turkic:
Naiman
Kerait

Mongol:
Mongol

 

[Kotyk-durkotyk]

3. Settlements from later chronicles, historical and old names.This was the third priority. Certain places have a known name origin, mentions in local chronicles and documents and more relevant previous historic names.

Also one more thing on one location - turkic Mariupol could be Boly-Saray, a Nogay town in 16 century that was on Bilosaray peninsula (those names can be connected):

Боли-Сарай — Вікіпедія

uk.wikipedia.org

Evliya Celebi mentioned about it during his travel to Crimea.

I have updated the map and the table with this suggestion, thanks.
I also attach here the mention of Balisira sanjak directly in the Evliya Celebi book of travels (page 93).

In Turkish/Tatar Balısıra (source – Wiki Kefe Eyalet) or later spelling Bolı-Saray as in the Ukrainian wiki page (Wiki Боли-Сарай).
Now it's the Bilosarai peninsula in the Sea of Azov.
Adomah can be still an alternative.

 

[Slime99]

Suggestions for SoPs and TAGs again. Whether or not Vetluga or Perm are TAGs would be up to the devs.

Not sure if all of these principalities should be SoPs yet at this time but I tried placing them in more correct areas than they were previously. Many of the locations are in the wrong places so maybe look into that too, and some more locations could be added so some of the principalities aren't smaller than they were.

• Udmurt SoPs: Not sure if these should be SoPs but mapped them out anyways just in case.
  • Ar: Southern Udmurts, very little information, Chumoitlin culture.
  • Kalmez: The Central group of Udmurts/Vyatka Udmurts, Kocherginskaya culture, may represent the predecessors of modern Northern Udmurts.
  • Cheptsa: Represents the Chepetsk culture, in decline since the 13th century, may or may not have been Northern Udmurts or a substrate.
• Permyak SoPs/TAGs:
  • Perm/Yazva Komi: Where Perm the great was localized
  • Zyusdin Komi: Localized mostly on Afanasyevo location so may be encompassing some other groups too.
• Zyriane SoPs: Based on the various Zyriane subgroups
  • Emvatas
  • Viled
  • Luzsa
  • Ezhvatas
  • Uzhga
  • Syktyvsayas
  • Pinega
  • Udorasa
• Vetluga Mari: Either a TAG or a SoP, as a TAG would be a subject of the Golden Horde but as a SoP the lands should be part of the Golden Horde instead

 

[Kotyk-durkotyk]

Final images for 1337 naming and dynamic Ukrainian naming.I start with them for TLDR. And then I will cover each category in detail.
Yellow dashed line is the current extent of the East Slavic cultures (even though East Slavic cultures should be represented further to the South with some clusters on Don and Volga, but it's another topic).

Based on these suggestions also some corrections of Province names are needed.

LEGEND​

Yellow background Flavouful historic region names​	Pink background Incorrect province names​	White background Another more relevant location as a province name​	Green background Another location as a province name (from my location suggestions post)​

MAP​

SHORT DETAILS​

• Nadsania (Ukr. Надсяння), Opillia, Bukovyna/Bucovina, Budjak, Kodymia/Codimia, Posullia, Posamaria are historical and flavourful regions and excellent province names. They can be seen in this map of Ukrainian ethnographic or historical regions:

• Bessarabia is the whole eastern Moldova area up to Khotyn, while Budjak is exactly that province.
• Halychyna is a historical region that can be created from two tiny provinces.
• A special remark about Kodymia, it covers northern part of the respective province around the river of Kodyma. But this is one of the oldest region names known from old mas, latinised Codimia, so it would be great to have it as a province name:

• Rename Eastern Podolia to Rov and Torhovytsia to Eastern Podolia. Because your 'Eastern Podolia' is only the eastern part of the former Podolian Voievodship, but not the region of Podolia. For any Ukrainian it will be confusing and look ridiculous. It even does not make sense from the area map's point of view:

• Kodaky is a modern village, I suggest calling that province as Sich since all Zaporizhian Siches were there (except for one). Old name of the castle was Kodak or Kudak, as mentioned in my location suggestions.
• Donetsk should be Donets, similarly to the location suggestion in the quoted post.
• Djambuluk is the historical Crimean name of that exact territory, so rename Qalancaq to Djambuluk. Wiki Джамбуйлук.
• Nizhyn and Ichnia must be renamed to Putyvl and Romen since those are the oldest pre-Mongolian towns of the region and definitely the most important ones.
• Kursk looks way too big with 8 or 9 locations, so Oskol province can be created.
• Bielska Sloboda is a definitely inappropriate name since it's in Polish I assume. I suggest calling it Aydar by the dominant settlement and river there.
• And please, transfer Lutava location to the Pereiaslav province from Chernihiv; that appendix looks a bit ridiculous

Other provinces in the deep Steppe can be renamed to alternative names of other locations to look a bit more natural for the game start date.
The one absolutely inappropriate is Piterka, since it is a Communist-related name from the XX century. It can be renamed to Uzen, the name of the dominant river there.
Also the capital region along the lower Volga and its mouth should be better represented as rich/fertile provinces vs. wild Steppe provinces imo.

 

[Fawr]

I think the development line shouldn't follow quite as closely to the border between the Golden Horde and the Orthodox countries. It looks like they didn't tax or raid beyond their borders like nice kind neighbours.

 

[Polesie Admiral]

this opinion might be unpopular, but I think Muscovy should be a duchy rank, the difference between them and the other principalities is they are the ones taking the tribute, also I think Pskov should be a duchy and not a county

 

[Kotyk-durkotyk]

Hello @Pavía, @Aldaron and everyone missing tinto maps recently and welcome one more week to another Tinto Maps Locations Feedback post!
Today, in cooperation with @ibvfteh and @Patron Pes I have prepared a review of the Steppes so that the Golden Horde has more relevant location names for the start date and dynamic naming as well. This particularly applies to the European part since you have made some map changes there (added new locations and renamed a few). This review takes those changes into account; otherwise, 90% is the same as what I already posted. Regarding Volga Bulgaria, Ural, and Siberia, previous posts are still relevant.
So, without further ado, let's start with the maps.


Final images for 1337 naming and dynamic Ukrainian naming.I start with them for TLDR. And then I will cover each category in detail.
Yellow dashed line is the current extent of the East Slavic cultures (even though East Slavic cultures should be represented further to the South with some clusters on Don and Volga, but it's another topic).

I posted the maps and my suggestions on Twitter, and they became quite popular, reaching some Crimean Tatar enthusiasts who pointed out a couple of errors for the sake of consistency if correct Crimean Tatar spelling is used for the Crimean culture.
Otherwise, they were really fascinated by the level of detail in the original map and by my suggestions

• Aqmecit in Crimea must be Aqmeçit,
• Kuyanlık -> Quyanlıq,
• Tokmak -> Toqmaq,
• and my suggestion Kocabey must be Qocabey.

Highlighted the locations:

 

[Kotyk-durkotyk]

Culture minorities in the Golden Horde – East Slavs, Armenians, Greeks, Italians

DISCLAIMER, IMPORTANT NOTES:

• by presence I do not mean majority;
• those wild field locations must be extremely sparsely populated (barely have the minimum of 1k pops, except for a couple of known big cities) and have a big population contrast with the Ruthenian region and the Black Sea, Volga, Crimea areas.

I’ve been reading William of Rubruck’s book of travels to the eastern parts (1250s), and I have found a strong case for extending Slavic cultures eastward to the Don River and southward to the lower Dnieper, probably reaching the forests of the Great Meadow (that must be represented as a thin impassable lake instead of the river in that section, just a reminder).

This note was written in Perekop​	To the north of the modern Kherson oblast​	Tanais = Don​

Especially Rubruck points out that the Mongols relied on settled Slavic pops to run ferry and post stations along rivers and routes because the nomadic Kipchaks and Tatars couldn’t handle that, they were always moving for pasture.
Even though Rubruck’s journey was 80 years before the game starts, this system probably stuck around for a longer period.

He also found lots of Ruthenian craftsmen, clergy, and slaves in big Horde cities like Saray (and even Karakorum) – can be easily found in the text by searching the word "Ruthenian".

Based on the Rubruck's definition of the Rus boundaries, I drew a map with rather a conservative estimation. Feel free to improve it.
A bit extended to the Upper Don and the Lower Dnieper and the Great Meadow and added clusters along the Volga, Don, Siverskyi Donets, Black Sea and in Majar.

I'd also like to add another map with suggestions of significant Horde minorities in the main trade clusters, such as the Armenians, Greek and Italian merchants based on the main ports on the portolans of the XIV century:

-

 

[Slime99]

Culture minorities in the Golden Horde



I’ve been reading William of Rubruck’s book of travels to the eastern parts (1250s), and I have found a strong case for extending Slavic cultures eastward to the Don River and southward to the lower Dnieper, probably reaching the forests of the Great Meadow (that must be represented as a thin impassable lake instead of the river in that section, just a reminder).

This note was written in Perekop​	To the north of the modern Kherson oblast​	Tanais = Don​
View attachment 1334210​	View attachment 1334211​	View attachment 1334213​

Especially Rubruck points out that the Mongols relied on settled Slavic pops to run ferry and post stations along rivers and routes because the nomadic Kipchaks and Tatars couldn’t handle that, they were always moving for pasture.
Even though Rubruck’s journey was 80 years before the game starts, this system probably stuck around for a longer period.

View attachment 1334212​

View attachment 1334214​

View attachment 1334215​

He also found lots of Ruthenian craftsmen, clergy, and slaves in big Horde cities like Saray (and even Karakorum) – can be easily found in the text by searching the word "Ruthenian".

Based on the Rubruck's definition of the Rus boundaries, I drew a map with rather a conservative estimation. Feel free to improve it.
A bit extended to the Upper Don and the Lower Dnieper and the Great Meadow and added clusters along the Volga, Don, Siverskyi Donets, Black Sea and in Majar.

View attachment 1334315

I'd also like to add another map with suggestions of significant Horde minorities in the main trade clusters, such as the Armenians, Greek and Italian merchants based on the main ports on the portolans of the XIV century:

View attachment 1334314

-

Alans were also widespread in Majar and the Lower Volga, and there were Turks in the Volga Delta from the Saqsin period still living there and possibly constituting a significant portion of the urban population of Lower Volga.

 

[Slime99]

I made this suggestion for Slavic boundaries with the Cumans a while back based on archaeological studies.

Цыбин М. В. Русские поселения на периферии Золотой Орды в Среднем Подонье

shapkino.ru

РУССКО-ОРДЫНСКОЕ ПОГРАНИЧЬЕ НА ОКСКО-ДОНСКОЙ РАВНИНЕ

В статье представлен обзор некоторых результатов исследований письменных и археологических источников об одном участке пограничной территории между Рязанским княжеством и Золотой Ордой в XIII-XV вв. На основании источников делается вывод о существовании в южной части Окско-Донской равнины территории, некоей буферной зоны, получившей название «Червлёный Яр», что это довольно обширная (от Хопра до Дона) территория с этнически разнородным населением (православные русские, татары, половцы, возможно, мордва), живущие порядками свободных феодально-независимых общин с элементами самоуправления в относительной зависимости от Золотой Орды. Его хозяйственной основой было обоюдовыгодное сотрудничество полукочевников-скотоводов, кочевавших по степным междуречьям, и обитавшего в приречных лесных полосах населения, хозяйство которого восполняло недостаточно развитые у скотоводов-кочевников отрасли, в частности заготовку сена и некоторые виды ремёсел. К настоящему времени здесь открыто уже более семидесяти памятников археологии разных видов.

cyberleninka.ru

История Тамбовского края в истории страны

Глава 1. Червленый Яр в XIV в.

Ðлава 1. ЧеÑвленÑй Ð¯Ñ Ð² XIV в.

stepnoy-sledopyt.narod.ru

Славяне и татары в Червленом Яре: война или... Воронеж

Кто жил на территории Червленого Яра? Судя по письменным источникам (грамоты митрополитов), состав населения был неоднородным. Вспомним, что в доку...

vantit.ru

А. А. Шенников. Червленый Яр. 4. Общие вопросы истории Червленого Яра и соседних районов

Письменные памятники об игуменах Червленого яра в XIV веке

Цель: исследовать письменные памятники с упоминанием игуменов на территории Червленого яра в эпоху Золотой Орды. Материалы исследования: основной источниковой базой исследования стали грамоты митрополитов Феогноста и Алексея, относящиеся к спору Сарайской и Рязанской епархий Православной церкви в XIV в. Косвенными данными могут служить результаты археологических исследований, упоминания вспышек чумы и реконструированный текст грамоты Тайдулы митрополиту Феогносту. Результаты и научная новизна: на основе упоминания игуменов в Червленом яре в XIV в. в грамотах митрополитов Феогноста и Алексея можно утверждать о наличии нескольких православных монастырей на территории административной единицы Золотой Орды. Вероятными причинами исчезновения монастырей в XIV в. могут быть чума, фискальная политика Джанибека, распространение ислама в Улусе Джучи. Эпидемия чумы могла полностью уничтожить обитателей монастыря и сельскую округу обители. Лишение Джанибеком налоговых льгот Православной церкви могло привести к ликвидации финансовой базы монастырской жизни в междуречье Дона и Хопра после исчезновения ресурсного обеспечения монастырей. Вдобавок ко всему широкое распространение ислама среди населения Червленого яра исключило возможность функционирования православного духовного центра за пределами русских княжеств. Датировку грамоты митрополита Феогноста можно ограничить с 1334 по 1346-1349 гг. Археологический поиск христианских объектов периода Золотой Орды в междуречье Дона и Хопра можно считать задачей будущего.

cyberleninka.ru

 

[Kotyk-durkotyk]

I made this suggestion for Slavic boundaries with the Cumans a while back based on archaeological studies.

Yes, your and @ibvfteh's maps of the Russian borderland are more detailed, and I’d stick with them.
Plus:

• Slavic minority clusters along the rivers and expanding south from Kyiv, based on Rubruck’s book,
• Armenian, Greek, and Italian minorities from my map,
• Avar and Turkic clusters where you mentioned,

will together create a much better map of cultures and population.
–––
And a couple of things I forgot to mention yesterday:

1. Outside those richer settled trade areas, the population in locations must have been very low, barely reaching the minimum of 1000, since Rubruck mentioned that at times they didn’t encounter any people for several days of travel (image 1).
2. I drew the southern borderland based on Rubruck’s notes as well as on a map of the main Horde archaeological sites in southern Ukraine (image 2), which roughly indicate the border between the Kipchaks and the Ruthenians. The Kichkas (and nearby Khortytsia, Protolche) and Igren sites contain numerous Slavic artifacts from this and earlier periods, so their presence in the area is well-documented.
3. Agree with the need of another Russian culture - Ryazanian/Verkhovian.

1​	2​

-

 

[ibvfteh]

Culture minorities in the Golden Horde – East Slavs, Armenians, Greeks, Italians



I’ve been reading William of Rubruck’s book of travels to the eastern parts (1250s), and I have found a strong case for extending Slavic cultures eastward to the Don River and southward to the lower Dnieper, probably reaching the forests of the Great Meadow (that must be represented as a thin impassable lake instead of the river in that section, just a reminder).

This note was written in Perekop​	To the north of the modern Kherson oblast​	Tanais = Don​
View attachment 1334210​	View attachment 1334211​	View attachment 1334213​

Especially Rubruck points out that the Mongols relied on settled Slavic pops to run ferry and post stations along rivers and routes because the nomadic Kipchaks and Tatars couldn’t handle that, they were always moving for pasture.
Even though Rubruck’s journey was 80 years before the game starts, this system probably stuck around for a longer period.

View attachment 1334212​

View attachment 1334214​

View attachment 1334215​

He also found lots of Ruthenian craftsmen, clergy, and slaves in big Horde cities like Saray (and even Karakorum) – can be easily found in the text by searching the word "Ruthenian".

Based on the Rubruck's definition of the Rus boundaries, I drew a map with rather a conservative estimation. Feel free to improve it.
A bit extended to the Upper Don and the Lower Dnieper and the Great Meadow and added clusters along the Volga, Don, Siverskyi Donets, Black Sea and in Majar.

View attachment 1334315

I'd also like to add another map with suggestions of significant Horde minorities in the main trade clusters, such as the Armenians, Greek and Italian merchants based on the main ports on the portolans of the XIV century:

View attachment 1334314

-

sorry, even though it is good, I disagree and believe there were much more Slavic majority areas. For example entire Kursk area

 

[Slime99]

They added an Ob Ugric faith.

 

[nyetflix2]

View attachment 1334607
They added an Ob Ugric faith.

Obian sounds so awkward, surely Ugrian/Ugric would be better

 

[Patron Pes]

I'd also like to add another map with suggestions of significant Horde minorities in the main trade clusters, such as the Armenians, Greek and Italian merchants based on the main ports on the portolans of the XIV century:

I think the very same areas as for Armanians, Greek, Italians are valid for Alans too.

By the way I did not find how many dialects are Cumans split into, does anyone know? or if they have one kipchak dialect for Crimean, Kazan, Kazakh names and all other cumans that now have different languages.